ရွင္မဟာဗုဒၶေဃာသ မေထရ္ျမတ္

အခ်ိန္ကာလ ကေတာ့ သာသနာေတာ္ႏွစ္ ၉၀၀ ခန္႔ကေပါ့။ သီဟုိဠ္ကၽြန္းမွာ သာသနာေတာ္ အလြန္ထြန္းလင္းစည္ပင္ ေတာက္ပ လ်က္ရွိေနခဲ့ပါတယ္။ နမကၠာရ ဘုရားရွစ္ခုိး သည္လည္း ဝိသုဒၶိမဂၢ က်မ္းျမတ္ႏွင့္ ဆက္စပ္ ေနလုိ႔လည္း ပုိလုိ႔ စိတ္ဝင္စားခဲ့ ရပါတယ္။
ထုိအခ်ိန္က ပိဋကတ္သုံးပုံပါဠိေတာ္ႏွင့္ အဌကထာမ်ားသည္ မပ်က္မစီး သီဟုိ႒္ ဘာသာျဖင့္ တည္ရွိေနခဲ့ပါတယ္။ ဘုရားပြင့္ရာ မဇၥ်ိမ ေဒသမွာေတာ့ အျပည့္အစုံတည္ရွိျခင္း မရွိေလေတာ့ (ပိဋကတ္ သုံးပုံပါဠိေတာ္ ႏွင့္ အ႒ကထာ မ်ားကုိ သီဟုိ႒္ဘာသာ အကၡရာအေရးအသားကေန မာဂဓ ဘာသာ အကၡရာ အေရးအသားသုိ႔ အဘယ္သူ ျပန္ဆုိ ကူးယူႏုိင္စြမ္း ရွိပါလတၱံနည္း) ဟု မေထရ္ အမ်ားစည္းေဝးတုိင္ပင္ၾကပါတယ္။


တာဝတႎ သာနတ္ျပည္မွ ေဃာသနတ္သားကုိ မေထရ္မ်ားေတြ႔ ျမင္ၾကကုန္သည္ရွိေသာ္၊ ဤနတ္သားသည္ ကား ပိဋကတ္ေတာ္ကုိ ျပန္ဆုိကူးယူႏုိင္စြမ္း ရွိရုံမက ဗုဒၶသာသနာေတာ္ျမတ္ႀကီးကုိလည္း အဓြန္႔ရွည္စြာ တည္တန္႔ ေစႏုိင္မည့္သူ ရယ္လုိ႔ အနာဂတံသ ဉာဏ္ျဖင့္သိေတာ္မူ တဲ့အတြက ္* ေဃာသ * နတ္သားကုိ သိၾကားမင္း၊ နတ္မင္းတုိ႔ ႏွင့္တကြ မေထရ္ျမတ္တုိ႔က ေတာင္းပန္ၾကပါတယ္။ မဟာေဗာဓိပင္အနီး ေဃာသအမည္ရွိေသာ ပုဏၰားရြာမွာ၊ ေကသမည္ေသာ ပုဏၰားႀကီးရဲ႔ဇနီး ေကသီမည္ေသာ ပုေဏၰးမႀကီးရဲ႔ ဝမ္းတုိက္အတြင္း ပဋိသေႏၶ စြဲမွီ တည္ေတာ္မူပါတယ္။

ေဃာသပုဏၰား အျဖစ္ ေမြးဖြားတဲ့ အားေလ်ာ္စြာ မိဘရိုးရာ ေဗဒင္ပညာကုိ သင္ၾကားရာ ၇ႏွစ္သား အရြယ္ ကတည္းက တဖက္ကမ္းခတ္ တတ္ေျမာက္ခဲ့ပါတယ္။ ေဗဒင္မာန္ တက္ၾကြၿပီး အရပ္ရပ္ အရြာရြာကုိသြားေရာက္ လွည့္လည္ ေဆြးေႏြးေလရာ (ေရဝတ ) အမည္ရွိေသာ ရဟႏၲာ မေထရ္ ျမတ္တပါးနဲ႔ ေတြ႔ဆုံခဲ့ပါတယ္။

အရွင္ေရဝတ မေထရ္ျမတ္က *ကုသလာဓမၼာ- ကုသုိလ္တရားတုိ႔သည္ကား အဘယ္သည္တုိ႔မည္နည္း* *အကုသလာ ဓမၼာ- အကုသုိလ္တရာ တုိ႔ကား အဘယ္သည္ တုိ႔နည္း* *အဗ်ာကတာ ဓမၼာ- အဗ်ာကတ တရားတုိ႔ကား အဘယ္သည္တုိ႔နည္း* ဟု ပရမတၳေဝဒ မည္တဲ့ ဗုဒၶမႏၱန္ကုိ ေမးျမန္းခဲ့ပါတယ္။

ၾကားလည္းမၾကားဘူး ေျဖၾကားႏုိင္စြမ္းလည္း မရွိတဲ့အတြက္ အဲဒီ ပရမတၳ ဗုဒၶမႏၲန္ကုိ သင္ၾကားလုိ စိတ္ေတြ ထက္သန္လာခဲ့ၿပီး အရွင္ေရဝတ ရဟႏၲာ မေထရ္ျမတ္ထံပါးမွာ ရွင္ရဟန္းျပဳၿပီး သင္ၾကားခဲ့ရာ တစ္ေန႔တစ္ေန႔တြင္ ပုဒ္ေပါင္း ေျခာက္ေသာင္း ႏႈတ္တက္ သရဇၥ်ာယ္ ႏုိင္တဲ့ အတြက္ တစ္လတည္းျဖင့္ပင္ ပိဋကတ္သုံးပုံကုိ အာဂုံေဆာင္ႏုိင္ခဲ့ ပါတယ္။

တေန႔က်ေတာ့ ရွင္မဟာ ဗုဒၶေဃာသ မေထရ္က *ျမတ္စြာဘုရားေဟာၾကားေတာ္မူေသာ ပိဋကတ္သုံးပုံမွာ ငါ၏ အသိဉာဏ္ပညာက လြန္ကဲေလသေလာ* လုိ႔ ေတြးေတာႀကံစည္သည္ကုိ ဥပဇၥ်ယ္ဆရာျဖစ္ေတာ္မူတဲ့ အရွင္ေရဝတ မေထရ္ျမတ္က ေစေတာပရိယ အဘိဉာဥ္ နဲ႔သိေတာ္မူခဲ့ပါတယ္။ ငါ့ရွင္ ဗုဒၶေဃာသ- ပိဋကတ္စာေပ မာန္တက္ကာ မသင့္ေတာ္သည္မ်ားကုိ မႀကံစည္လင့္ ဝန္ေလးလွဘိသည္* စသည္ျဖင့္ ႏွိပ္ကြပ္ ဆုံးမေတာ္မူခဲ့ပါတယ္။

အဲဒီ အခါ အရွင္မဟာ ဗုဒၶေဃာသ မေထရ္သည္ ထိတ္လန္႔ျခင္း သံေဝဂ ျဖစ္ေပၚလာၿပီး ဥပဇၥ်ာယ္ ဆရာအား ကန္ေတာ့ဝန္ခ်ေတာင္းပန္ လုိက္ပါတယ္။ ဥပဇၥ်ာယ္ဆရာကလည္း (ငါ့ရွင္ဗုဒၶေဃာသ။ သီဟုိ႒္ကၽြန္း ကုိသြားၿပီး သီဟုိ႒္ဘာသာ အကၡရာ ျဖင့္ေရးသားတင္ထားအပ္တဲ့ ပိဋကတ္သုံးပုံကုိ မာဂဓဘာသာ အကၡရာနဲ႔ ျပန္ဆုိ ေရးသားေလေလာ့။ ယင္းသုိ႔ ေရးသားေလလွ်င္ ငါသည္းခံအ့့ံ) ဟုမိန္႔ေတာ္မူတဲ့ အတြက္ ေဆာင္ရြက္ပါမယ္လုိ႔ ဝန္ခံ ကတိျပဳရပါေလေတာ့တယ္။

အရွင္မဟာဗုဒၶေဃာသသည္ သီဟုိဠ္ ကၽြန္းကုိမၾကြမီ ခမည္းေတာ္အားမိစၧာဒိ႒ိ အယူမွ လြတ္ေစၿပီးမွ ဥပဇၥ်ာယ္ ဆရာရဲ႔ စကားကုိ ဦးျဖင့္ခံယူၿပီး ပိဋကတ္ေတာ္ ေရးကူးရန္ အတြက္ ရြက္သေဘၤာနဲ႔ သီဟုိဠ္ ကၽြန္းကုိ ၾကြခ်ီေတာ္မူခဲ့ပါတယ္။
သုံရက္ေျမာက္တဲ့ေန႔၊ သမုဒၵရာအလယ္သုိ႔ေရာက္တဲ့အခါမွာ ပိဋကတ္ေတာ္ ကူးယူလုိ႔မရလုိ႔ ျပန္ခဲ့ရတဲ့ အရွင္ဗုဒၶဒတၳ မေထရ္ရဲ႔ရြက္ သေဘာၤ နဲ႔ေတြ႔ဆုံပါတယ္။

အရွင္ဗုဒၶဒတၳ မေထရ္က *ငါ့ရွင္- ဗုဒၶေဃာသ ငါသည္ သီဟုိဠ္ ကၽြန္းတြင္ ပိဋကတ္ေတာ္ ကူးယူခြင့္ရရန္ အလုိ႔ငွာ ဇိနာလကၤာရက်မ္းကုိ ေရးသား ျပဳစုျပသခဲ့ပါတယ္။ သီဟုိကၽြန္းသား မဟာေထရ္မ်ားကငါေရးသား ေသာက်မ္းကုိ အႏွစ္မဲ့က်မ္းလုိ႔ မွတ္ထင္ၿပီး ငါ့ကုိ ပိဋကတ္ေတာ္ကူယူခြင့္မျပဳခဲ့ၾကပါဘူး။ သင္မူကား ပိဋကတ္ေတာ္ အဖြင့္ သံဝဏၰနာက်မ္း တစ္ခု ျပဳစုျပသၿပီး ကူးယူခြင့္ေတာင္းပါ* လုိ႔မွာထားေျပာဆုိၿပီး သိၾကားမင္း ဆက္ကပ္ အပ္တဲ့ သွ်ိသွ်ားသီးကုိ လည္း၄င္း၊ သံကညစ္တံကုိ ၄င္း၊ကညစ္ေသြးရန္ ေက်ာက္ကုိ၄င္း၊ ရွင္မဟာ ဗုဒၶ ေဃာသ မေထရ္ကုိ ေပးအပ္ပါေတာ့တယ္။

ရွင္မဟာဗုဒၶေဃာသ မေထရ္ျမတ္ဟာ သီဟုိဠ္ကၽြန္းကုိေရာက္ တဲ့အခါ ဦးစီးပထမ သံဃပါလ မေထရ္ကုိ မူးျမင္ၿပီး ပိဋကတ္ေတာ္ကူးယူရန္ လာေရာက္ေၾကာင္း လွ်ာက္ထားသျဖင့္ သီဟုိမေထရ္မ်ားနဲ႔ သံဃပါလ မေထရ္ျမတ္က… ဇဋာသုတ္လာ- ဂါထာတစ္ပုဒ္ေပးအပ္ကာ ဂါထာ အနက္ကုိ ပိဋကတ္ေတာ္ တုန္လႈပ္ေျခာက္ျခား ေအာင္ဖြင့္ဆုိပါအုံးေလာ့ ဟု တုိက္တြန္းပါတယ္။
ဂါထာကို အစဦး ထားၿပီး ဝိသုဒၶိမဂ္က်မ္းကုိ ေရးသားျပဳစုေတာ္မူပါတယ္။

သီဟုိဠ္ မေထရ္မ်ား အလြန္ႏွစ္သက္သေဘာက်ၿပီး ပိဋကတ္ေတာ္ျပန္ဆုိ ကူးယူခြင့္ေပးေသာ္လည္း ပိဋကတ္တုိက္ႀကီး ကုိေတာ့ဖြင့္မေပးခဲ့ပါဘူး။ သင့္အစြမ္းျဖင့္ ဖြင့္၍ ကူးယူေလေလာ့--- လုိ႔မိန္႔ဆုိၾကျပန္ပါတယ္။
သည္ေနရာမွာ ကၽြန္မ ကေတာ့ ေတြးမိပါတယ္။ တကၠသုိ္လ္ တက္ခြင့္ရဘုိ႔ ကၽြန္မတုိ႔ Proposal တင္ရသလုိ Entrance Exam ေျဖရသလုိေနမွာပဲ ဆုိတာကုိပါ။

အရွင္ျမတ္ဟာ သည္အခ်ိန္မွာ ေက်းဇူးေတာ္ရွင္ ျမတ္စြာဘုရားကုိ ၾကည္ညဳိတဲ့စိတ္ကုိ အစြမ္းကုန္ စြမ္းအားထုတ္ ကာ လႈိက္လွဲ ရဲရင့္တဲ့ ေစတနာနဲ႔ပူေဇာ္ခဲ့တာကစၿပီး နမကၠာရ ဘုရားရွစ္ခုိး စတင္ေပၚေပါက္ လာခဲ့တာ ျဖစ္ပါတယ္။
ေက်းဇူးေတာ္ရွင္ ျမတ္စြာဘုရား သခင္ကုိယ္ေတာ္ျမတ္ႀကီးရဲ႔ ဂုဏ္ေတာ္ ေက်းဇူးေတာ္၊ လကၡဏာေတာ္ တန္ခုိးေတာ္မ်ားနဲ႔ တကြ စရိယသုံးပါး၊ စြန္႔ျခင္းႀကီး ငါးပါး၊ ပါရမီေတာ္ ဆယ္ပါး၊ စသည္တုိ႔ကုိ (သုဂတံ၊သုဂတံ ေသ႒ံ) စေသာနမကၠာရာ ဘုရား ရွစ္ခုိးဂါထာျဖင့္ ဖြဲ႔ႏြဲ႔ေရးသားစီရင္ၿပီးလွ်င္ ပိဋကတ္ေတာ္ တံခါးဝတြင္ ထုိင္ေတာ္မူလွ်က္ နမကၠာရ ဂါထာပါ အနက္ အဓိပၸါယ္လာ အတုိင္း ဘုရားသခင္ကုိယ္ေတာ္ျမတ္ႀကီးအား အာရုံျပဳၿပီး နမကၠာရ ဘုရားရွိခုိး ဂါထာပါဠိကုိရြတ္ဆုိရာ……………………

မဟာေဗာဓိ ပလႅင္ ေတာ္ဝယ္ ထက္ဝယ္ဖြဲ႔ေခြေနေတာ္မူေသာ ျမတ္စြာဘုရားအား မာန္နတ္ လာ၍ စစ္ထုိးေသာအခါ (ဆယ္ျဖာေသာ ပါရမီေတာ္ကုိ ျဖည့္က်င့္ဆည္းပူးေတာ္မူခဲ့ေသာေၾကာင့္ ဤေဗာဓိပင္ႏွင့္ပလႅင္ကုိ ရရွိေပသည္) လုိ႔ ပါရမီေတာ္ႏွင့္ ညႊန္ၾကားမွ မာရ္နတ္ရန္ ပ်က္ျပားလုိ႔သြားသကဲ့သုိ႔ပင္ ထူးျခားလွစြာ ပါရမီ ဂုဏ္ေတာ္ညႊန္း ဂါထာပုဒ္ကို ရြတ္ဆုိမိသည္ႏွင့္ တၿပဳိင္နက္ ပိဋကတ္တာ္တုိက္ တံခါးသည္ အလုိလုိ အေလ်ာက္ တဟိန္းဟိန္းျမည္လ်က္ ဟင္းလင္းပြင့္သြားၿပီး ပိဋ ကတ္ ေတာ္ကုိ ကူးယူျပန္ဆုိႏုိင္ ခဲ့ပါေတာ့တယ္။
အရွင္မဟာဗုဒၶေဃာသ စီရင္ေတာ္မူအပ္တဲ့ နမကၠာရ ပါဠိကုိ ေရွးဆရာေတာ္ႀကီးမ်ားသည္ ပါဠိေလွ်ာက္စာသြား စကားေျပမ်ားနဲ႔ အနက္ျမန္မာ ျပန္ဆုိေတာ္မူခဲ့ပါတယ္။ တြံေတးဆရာေတာ္ဘုရားႀကီး၊ စိႏၱေက်ာ္သူ ဦးၾသတုိ႔ကလည္း အနက္ျမန္မာ ျပန္ဆုိခဲ့ၾကပါတယ္။
ထုိ နမကၠာရသုံးေစာင္ကုိ တစ္အုပ္တည္းစုေပါင္းၿပီး ေရႊေတာင္ၿမဳိ႔ က်ီးသည္းေလးထပ္ ဆရာေတာ္ဘုရား ႀကီးက ျမန္မာ စကားေျပလကၤာ စကားေျပႏွင့္ ပကိဏၰက နမကၠာရ အစိေႏၱယ် ဘုရားရွိခုိးစာအုပ္ကုိ ေရးသားျပဳစုထားခဲ့တာ ျဖစ္ပါတယ္။ အမ်ားနားလည္ေစရန္ အတြက္ စကားေျပလကၤာစာသြားနဲ႔ ဘုန္းေတာ္ႀကီးေက်ာင္းသုံး (၁၀)ေစာင္တြဲ တြင္ရွိ နမကၠာရပါဠိေတာ္မွာ ျပန္ဆုိေရးသားခဲ့တာျဖစ္ပါတယ္။
ႏုိင္ငံေက်ာ္ အႏုပညာရွင္ႀကီးျဖစ္တဲ့ အလကၤာေက်ာ္စြာ ဆရာႀကီးဦးသုခဆုိလွ်င္ မိမိ ေမြးေန႔တုိင္း ဤဘုရားရွိခုိး စာအုပ္ကုိသူ၏ ေမြးေန႔တုိင္း ေထာင္ႏွင့္ခ်ီ ၿပီး ရုိက္ႏွိပ္လွဴဒါန္းခဲ့သလုိ ဆရာႀကီးရဲ႔တပည့္ ဒါရုိက္တာေမာင္ႏွင္းမုိး သည္လည္းဆရာႀကီးရဲ႔ အစဥ္အလာအတုိင္း ယေန႔တုိင္လွဴဒါန္း ဆဲျဖစ္ပါတယ္။
ေက်းဇူးေတာ္ရွင္ျမတ္စြာသခင္ရဲ႔ အတုမရွိ ဉာဏ္ေတာ္ႀကီး၊ ေက်းဇူးေတာ္ အနႏၱ၊ ဂုဏ္ေတာ္ အနႏၲတုိ႔ကုိ တိတိပပ ေရးသား ထားတာျဖစ္လုိ႔ တစ္လုံးခ်င္းရြတ္ဆုိေလေလ ထဲဝမ္းစိမ့္စိမ့္၊ ၾကက္သီးဖိန္႔မွ် ခ်ိမ့္ခ်ိမ့္ေၾကြးေၾကာ္ ပူေဇာ္လုိ႔ မဝႏုိင္ေအာင္ပါပဲ။
သည္စာကုိ ေရးတင္မိတ္ဆက္ သလုိ ကၽြန္မလည္း ကုိယ္ရသလုိ ရေစခ်င္တဲ့ေစတနာနဲ႔ ႀကဳိးစားၿပီး စာရုိက္ပူေဇာ္ဖုိ႔၊ ဆုံးျဖတ္မိပါေတာ့တယ္။ ဓမၼမိတ္ေဆြမ်ား ထံမွ စာစီ ၿပီးသားရွိရင္လည္း မွ်ေဝေပးဘုိ႔၊ ရရွိၿပီးသားဆုိရင္လည္း နမကၠာရ ဘုရားရွိခုိးျဖင့္ အစြမ္းထည့္ပူေဇာ္ၾကရင္း အဆင့္ျမင့္ ဗုဒၶႏုႆတိဘာဝနာ ပြားမ်ားၾကရေအာင္လုိ႔ တုိက္တြန္းလုိက္ပါရေစရွင့္။

မွတ္ခ်က္။ ။ပညာအလင္း စာေပတုိက္မွ ထုတ္ေဝေသာ (အရွင္မဟာဗုဒၶေဃာသ၏ ေထရုပၸတၱိ အက်ဥ္းႏွင့္ ပကိဏၰက နမကၠာရ ဘုရားရွိခုိး) စာအုပ္ ကုိ ကုိးကားေရးသားအပ္ပါသည္။

Credit to:http://www.thitsaralin.org/2009/12/blog-post_17.html