ႏွစ္ပတ္လည္ဆိုင္ရာ အထိမ္းအမွတ္မ်ား

"ျမန္မာႏိုင္ငံ၌ ႏွစ္ပတ္လည္ဆိုင္ရာ အထိမ္းအမွတ္မ်ားကို ေအာက္ပါအတိုင္းေခၚေ၀ၚၾကပါတယ္

Credit to :

“ဓမၼမီဒီယာ” shared စာအုပ္မ်က္ႏွာ's photo.

ကဆုန္လျပည့္ ဗုဒၶေန့

ကဆုန္လျပည့္ ဗုဒၶေန့
ဗုဒၶဘာသာဝင္တုိ့အတြက္ အခါၾကီး ရက္ၾကီးဆုိတာရွိပါတယ္၊ဘုရား တရား သံဃာ နွင့္ ပက္သက္၍ အထူးအားျဖင့္ က်င္းပေသာေန့မ်ားကုိအခါၾကီးရက္ၾ

ကီးဟုေခၚစမွတ္ျပုၾက ပါတယ္။ကဆုန္လျပည့္ေန့ဟာ အခါၾကီးရက္ၾကီးျဖစ္တဲ့အျပင္ ေနထူးေနျမတ္လည္းျဖစ္ ပါတယ္။
ဖြားျမင္၊ပြင့္၊စံ၊ ဗ်ာဒိတ္ခံ၊ မွတ္ရန္ကဆုန္လျပည့္ၾကဳံ၊ ဟုဆုိသည့္အတုိင္း ကဆုန္ လျပည့္ေန့မွာ ျမတ္ဗုဒၶသည္
(၁)ဒီပကၤရာဘုရားေျခေတာ္ရင္းမွာ ဘုရားအျဖစ္ကုိရဘုိ့ ဆုပန္ေတာ္မူပါတယ္။
(၂)မဟာသကၠရာဇ္ (၆၈)ခု၊ကဆုန္လျပည့္(ေသာၾကာေန့)မွာဖြားျမင္ေတာ္မူ ပါတယ္။
(၃)မဟာသကၠရာဇ္(၁၀၃)ခုနွစ္ကဆုန္လျပည့္(ဗုဒၶဟူးေန့)မွာဘုရားအျဖစ္ သုိ့ေရာက္
ေတာ္မူခဲ့ပါတယ္။
(၃)မဟာသကၠရာဇ္(၁၀၄)ခုနွစ္ ကဆုန္လျပည့္တြင္ ဗုဒၶဝင္အက်ဥ္းကုိေဟာေတာ္မူခဲ့ ပါတယ္။
(၄)မဟာသကၠရာဇ္(၁၄၈)ခုနွစ္ကဆုန္လျပည့္(အဂၤါေန့)မွာ ပရိနိဗၺာန္ျပုေတာ္မူခဲ့ပါတယ္ ဒါေၾကာင့္ ဘုရားရွင္ရဲ့ ဘဝအစ အလယ္ အဆုံးဟာ ကဆုန္လျပည့္ေနမွာျဖစ္တဲ့အ တြက္ ထူးျခားျပီး ဗုဒၶဘာသာဝင္တုိ့အတြက္ မေမ့နဳိင္စရာ ဂုဏ္ယူစရာေန့ထူးေန့ျမတ္ ျဖစ္ပါတယ္။

 

Credit it to "ဓမၼအလင္းေရာင္ (Light of Damma)"

ကြဲျပားျခားနားပံု ---

 သုဘလုလင္၏ ေလ်ာက္ထားခ်က္
ျမတ္စြာဘုရား….၊  ဤေလာက၌ ေနထိုင္ၾကသူ အေပါင္းတို႔သည္ လူအခ်င္းခ်င္း တူညီၾကပါလ်က္ အရာရာ၌  ညီတူညီမွ် မဟုတ္မူ၍ အယုတ္၊ အလတ္၊ အျမတ္ ကြဲျပား ထူးျခားေနၾကပါသည္။

ကြဲျပားျခားနားပံု ---


၁ (က) အခ်ဳိ ႔သူတို႔မွာ အသက္တို၍၊
   (ခ) အခ်ဳိ ႔သူတို႔မွာ အသက္ရွည္ပါကုန္သည္။
၂ (က) အခ်ဳိ ႔သူတို႔မွာ မက်န္းမမာ အနာေရာဂါ မ်ား၍၊
   (ခ) အခ်ဳိ ႔သူတို႔မွာ ေရာဂါ ကင္းရွင္း က်န္းမာျခင္း ရွိၾကပါသည္။
၃ (က) အခ်ဳိ ႔သူတို႔မွာ အရုပ္ဆိုး၍၊
    (ခ) အခ်ဳိ ႔သူတို႔မွာ အဆင္းလွၾကပါသည္။
၄ (က) အခ်ဳိ ႔သူတို႔မွာ ဘုန္းတန္ခိုးနည္းပါး၍၊
   (ခ) အခ်ဳိ ႔သူတို႔မွာ ဘုန္းတန္ခိုးႀကီးၾကပါသည္။
၅ (က) အခ်ဳိ ႔သူတို႔မွာ ဆင္းရဲႏြမ္းပါး၍၊
   (ခ) အခ်ဳိ ႔သူတို႔မွာ ေပါမ်ား ႄကြယ္ဝၾကပါသည္။
၆ (က) အခ်ဳိ ႔သူတို႔မွာ အမ်ဳိးယုတ္နိမ့္၍၊
   (ခ) အခ်ဳိ ႔သူတို႔မွာ အမ်ဳိးျမင့္ျမတ္ၾကပါသည္။
၇ (က) အခ်ဳိ ႔သူတို႔မွာ ပညာ ၪာဏ္နည္းပါး၍၊
   (ခ) အခ်ဳိ ႔သူတို႔မွာ ပညာ ၪာဏ္မ်ားျပားလွပါသည္။

ဤသို႔ ကြဲလြဲျခားနားၾကျခင္းသည္ “ အဘယ္ အေၾကာင္းေၾကာင့္ပါနည္း “ ဟုေလွ်ာက္ထားေလ၏။

ျမတ္စြာဘုရား ေဟာၾကားေတာ္မူခ်က္

ကံသာလွ်င္ အားကိုးရာ အစစ္ျဖစ္ပံု

ထိုအခါ ျမတ္စြာဘုရားက…..
“ သုဘလုလင္… ေလာက၌ လူမ်ားသာမက အလံုးစံုေသာ သတၱဝါ ဟူသမွ်တို႔သည္…၊
၁။ ကံ - သာလွ်င္ ဥစၥာ ရွိၾကကုန္၏။
၂။ ကံ - သာလွ်င္ အေမြအႏွစ္ ရွိၾကကုန္၏။
၃။ ကံ - သာလွ်င္ အေဆြအမ်ဳိး ရွိၾကကုန္၏။
၄။ ကံ - သာလွ်င္ အေဆြခင္ပြန္း ရွိၾကကုန္၏။
၅။ ကံ - သာလွ်င္ ကိုးကြယ္အားထားရာ ရွိၾကကုန္၏။
ထို ကံ - တရားသည္ပင္လွ်င္ သတၱဝါ ဟူသမွ် တို႔ကို အယုတ္၊ အလတ္၊ အျမတ္ စသည္ ထူးျခားကြဲလြဲေအာင္ ေဆာင္ရြက္ ခြဲေဝေလသည္ “  

ဟု မိန္႔ေတာ္မူေလသည္။

အေၾကာင္း - အက်ဳိး ဆက္သြယ္ ေဟာၾကားေတာ္မူခ်က္

၁ (က) အသက္တိုျခင္း ။ ။ ေလာက၌ မိန္းမျဖစ္ေစ၊ ေယာက်္ားျဖစ္ေစ၊ သတၱဝါတို႔အား သနားၾကင္နာမႈ မရွိသူ ရက္စက္ၾကမ္းၾကဳတ္စြာ သတ္ျဖတ္ေလ့ရွိ၏။ ထိုသူသည္ ထို သတ္ျဖတ္မႈ အကုသိုလ္ ကံေၾကာင့္ ေသသည့္ အျခားမဲ့၌ “ ငရဲ “ သို႔ က်ေရာက္ရာ၏။ ငရဲ၌ မက်ေရာက္မႈ၍ လူျဖစ္လာျပန္လွ်င္ အသက္တုိ၏။ သူ႔ အသက္ကို သတ္မူ အကုသိုလ္သည္ အသက္တိုေၾကာင္း အက်င့္ ျဖစ္၏။
(ခ) အသက္ရွည္ျခင္း ။ ။ အၾကင္သူသည္ သူ႔အသက္ကို သတ္ျခင္းမွ ေရွာင္ၾကဥ္၏။ မေကာင္းမႈကို ျပဳလုပ္ရန္ ရွက္ေၾကာက္၏။ သနားညွာတာမႈရွိ၏။ သတၱဝါတို႔၏ အက်ဳိးစီးပြား၌ အစဥ္ ေစာင့္ေရွာက္ေလ့ရွိ၏။ ထိုသူသည္ ထိုေကာင္းမႈ ကုသိုလ္ကံေၾကာင့္ ေသသည့္ အျခားမဲ့၌ နတ္ျပည္သို႔ ေရာက္ရ၏။ လူျဖစ္လာျပန္လွ်င္ အသက္ရွည္၏။ သူ႔ အသက္ကို သတ္ျခင္းမွ ေရွာင္ၾကဥ္ျခင္းသည္ အသက္ရွည္ေၾကာင္း အက်င့္ျဖစ္၏။

၂ (က) အနာေရာဂါမ်ားျခင္း ။ ။ ေလာက၌ မိန္းမျဖစ္ေစ၊ ေယာက်္ားျဖစ္ေစ (သတၱဝါ၏ အသက္ကို မသတ္မူ၍) ဆင္းရဲ ဒုကၡျဖစ္ရုံသာ ဒုတ္၊ ဓါး၊ လက္နက္ စသည္ျဖင့္ ညွင္းပန္း ႏွိပ္စက္ေလ့ရွိ၏။ ထိုသူသည္ ထိုညွင္းပန္းမႈ အကုသိုလ္ေၾကာင့္ ေသသည့္ အျခားမဲ့၌ ငရဲ၌ က်ေရာက္ရာ၏။ လူျဖစ္လာျပန္လွ်င္ အနာေရာဂါ မ်ား၏။ သတၱဝါတို႔အား ညွင္းပန္းႏွိပ္စက္ျခင္းသည္ အနာေရာဂါမ်ားေၾကာင္း အက်င့္ျဖစ္၏။
(ခ) အနာေရာဂါ ကင္းရွင္းျခင္း ။ ။ အၾကင္သူသည္ သနားၾကင္နာျခင္းရွိ၏။ ထိုသူသည္ ထိုကုသိုလ္ကံေၾကာင့္ ေသသည့္ အျခားမဲ့၌ နတ္ျပည္သို႔ ေရာက္ရာ၏။ လူျဖစ္လာျပန္လာလွ်င္ အနာေရာဂါ ကင္း၏။ သတၱဝါတို႔အား ညွင္းပန္းႏွိပ္စက္မႈ မရွိျခင္းသည္ အနာေရာဂါကင္းရွင္းေၾကာင္း အက်င့္ျဖစ္၏။

၃ (က) အဆင္းမလွျခင္း ။ ။ ေလာက၌ မိန္းမျဖစ္ေစ၊ ေယာက်္ားျဖစ္ေစ၊ အမ်က္ေဒါသ ထြက္ေလ့ရွိ၏။ (သူတစ္ပါး အေပၚ၌) ခ်ဳပ္ခ်ယ္လိုမႈမ်ား၏။ မျဖစ္ေလာက္ေသာ အေၾကာင္းကို အစြဲျပဳ၍ အမ်က္ထြက္ေလ့ရွိ၏။ (အမ်က္ထြက္ရမည့္ အေၾကာင္းမဟုတ္ဘဲ လ်က္လည္း အမ်က္ထြက္ေလ့ ရွိ၏) ။ ထိုသူသည္ ထိုအကုသိုလ္ေၾကာင့္ ေသသည့္ အျခားမဲ့၌ ငရဲ၌ က်ေရာက္၏။ လူျဖစ္လာျပန္လွ်င္ အဆင္းလွျခင္းမရွ။ (သတၱဝါတို႔ အေပၚ ၌) အမ်က္ေဒါသမ်ားျခင္းတို႔သည္ အဆင္းမလွေၾကာင္း အက်င့္ျဖစ္၏။
(ခ) အဆင္းလွျခင္း ။ ။ အၾကင္သူသည္ အမ်က္ေဒါသ ထြက္ေလ့မရွိ။ ခ်ဳပ္ခ်ယ္လိုမႈလည္း မရွိ။ (သာမာန္ အေၾကာင္းမွ်ကို အစြဲျပဳ၍ အမ်က္ထြက္ေလ့မရွိ)။ အမ်က္ေဒါသကို သိမ္းဆည္းေလ့ ရွိ၏။ ထိုသူသည္ ထိုကုသိုလ္ကံေၾကာင့္ ေသသည္၏ အျခားမဲ့၌ နတ္ျပည္သို႔ ေရာက္ရာ၏။ လူျဖစ္လာျပန္လွ်င္ အဆင္းလွ၏။ အမ်က္ေဒါသ မထြက္ျခင္း စသည္လည္း အဆင္းလွေၾကာင္း အက်င့္ျဖစ္၏။

၄ (က)ဘုန္းတန္ခိုး နည္းျခင္း ။ ။ ေလာက၌ မိန္းမျဖစ္ေစ၊ ေယာက်္ားျဖစ္ေစ၊ သူတစ္ပါးတို႔၌ လာဘ္ေပါမ်ားျခင္း၊ (သူတစ္ပါးတို႔ အရိုအေသ ခံရျခင္း၊ အေလးအျမတ္ ခံရျခင္း၊ အပူေဇာ္ - အကန္ေတာ့ ခံရျခင္း တို႔၌ ျငဴစူေစာင္းေျမာင္း မႈ ဣႆာ ) သေဘာထားေလ့ရွိ၏။ ထိုသူသည္ ထိုအကုသိုလ္ကံေၾကာင့္ ေသသည္ အျခားမဲ့၌ ငရဲက်ေရာက္ရာ၏။ လူျဖစ္လာျပန္လွ်င္ ဘုုန္းတန္ခိုးနည္းပါး၏။ သူတစ္ပါးတို႔၏ ပစၥည္း - ဥစၥာ လာဘ္ေပါမ်ားမႈ စသည္၌ ျငဴစူေစာင္းေျမာင္းမႈ သေဘာထားရွိျခင္းသည္ ဘုန္းတန္ခိုးနည္းပါးေၾကာင္း အက်င့္ျဖစ္၏။
(ခ) ဘုန္းတန္ခိုး ႀကီးမားျခင္း ။ ။ အၾကင္သူသည္ သူတစ္ပါးတို႔၌ လာဘ္ေပါမ်ားျခင္း၊ ပစၥည္း - ဥစၥာေပါမ်ားျခင္း၊ အရိုအေသခံရျခင္းတို႔၌ ျငဴစူေစာင္းေျမာင္းမႈ (ဣႆာ) သေဘာမရွိ။ ထိုသူသည္ ထိုကုသိုလ္ေၾကာင့္ ေသသည့္အျခားမဲ့၌ နတ္ျပည္သို႔ ေရာက္ရာ၏။ လူျဖစ္လာျပန္လွ်င္ ဘုန္းတန္ခိုး ႀကီးမား၏။ သူတစ္ပါးတို႔၏ ပစၥည္း - ဥစၥာေပါမ်ားမႈ စသည္၌ ျငဴစူေစာင္းေျမာင္းမႈ မရွိျခင္းသည္ ဘုန္းတန္ခိုး ႀကီးမားေၾကာင္း အက်င့္ျဖစ္၏။

၅ (က) ဆင္းရဲ ႏြမ္းပါးျခင္း ။ ။ ေလာက၌ မိန္းမျဖစ္ေစ၊ ေယာက်္ားျဖစ္ေစ၊ ရဟန္း - ပုဏၰားတို႔အား ထမင္း - အေဖ်ာ္၊ ေက်ာင္း၊ ဇရပ္၊ အဝတ္သကၤန္း၊ ယာဥ္ (ဘိနပ္)၊ ပန္း၊ နံ႔သာ၊ နံ႔သာေျပာင္း၊ အိပ္ရာ၊ ေနရာ၊ ဆီမီးဟူေသာ ဒါနဝတၳဳ (၁၀) ပါးတို႔ကို ေပးလွဴေလ့မရွိ။ ထိုသူသည္ ထိုအကုသိုလ္ကံေၾကာင့္ ေသသည့္အျခားမဲ့၌ ငရဲ၌က်ေရာက္ရာ၏။ လူျဖစ္လာျပန္လွ်င္ ဆင္းရဲႏြမ္းပါး၏။ ထမင္း - အေဖ်ာ္ စသည့္ ဒါနဝတၳဳတို႔ကို မေပးလွဴျခင္းသည္ ဆင္းရဲ ႏြမ္းပါးေၾကာင္း အက်င့္ျဖစ္၏။
(ခ) ခ်မ္းသာႄကြယ္ဝျခင္း ။ ။ အၾကင္သူသည္ ရဟန္း - ပုဏၰားတို႔အား ထမင္း - အေဖ်ာ္ စသည့္ ဒါနဝတၳဳ (၁၀) ပါးတို႔ကို ေပးလွဴ၏။ ထုိသူသည္ ထိုကုသိုလ္ေၾကာင့္ ေသသည့္အျခားမဲ့၌ နတ္ျပည္သို႔ ေရာက္ရာ၏။ လူျဖစ္လာျပန္လွ်င္ ခ်မ္းသာႄကြယ္ဝ၏။ ထမင္း၊ အေဖ်ာ္ စသည့္ ဒါနဝတၳဳတို႔ကို ေပးလွဴျခင္းသည္ ခ်မ္းသာႄကြယ္ဝေၾကာင္း အက်င့္ျဖစ္၏။

၆ (က)အမ်ဳိးယုတ္ နိမ့္ျခင္း ။ ။ ေလာက၌ မိန္းမျဖစ္ေစ၊ ေယာက်္ားျဖစ္ေစ အလြန္မာနႀကီး၏။ ရွိခိုးထိုက္သည့္ ပုဂၢိဳလ္ကိုလည္း ရွိမခိုး၊ ခရီးဦးႀကိဳထိုက္သည့္ ပုဂၢိဳလ္ကိုလည္း ခရီးဦးမႀကိဳဆို၊ ေနရာေပးထိုက္သည့္ ပုဂၢိဳလ္ကိုလည္း ေနရာမေပး၊ ခရီးလမ္းဖယ္ ေပးထိုက္သည့္ ပုဂၢိဳလ္ကိုလည္း ခရီးလမ္းဖယ္ေပးထိုက္သည့္ ပုဂၢိဳလ္ကိုလည္း ခရီးလမ္းဖယ္မေပး၊ ရုိေသေလးျမတ္ - ပူေဇာ္ထိုက္သည့္ ပုဂၢိဳလ္ကိုလည္း ရိုေသေလးျမတ္ - ပူေဇာ္ျခင္းမရွိ၊ ထိုသူသည္ ထိုအကုသိုလ္ကံေၾကာင့္ ေသသည့္ အျခားမဲ့၌ ငရဲ၌ က်ေရာက္ရာ၏။ လူျဖစ္လာျပန္လွ်င္ အမ်ဳိး (ဇာတ္) ယုတ္နိမ့္ျခင္း၏။ အလြန္မာနႀကီးျခင္း ရွိခိုးထိုက္သည့္ ပုဂၢိဳလ္ကို ရွိမခိုးျခင္း စသည္လည္း အမ်ိဳးယုတ္နိမ့္ေၾကာင္း အက်င့္ျဖစ္၏။

(ခ) အမ်ဳိးျမင့္ျမတ္ျခင္း ။ ။ အၾကင္ သူသည္ မာန္မာန မရွိ၊ ရွိခိုးထိုက္သည့္ ပုဂၢိဳလ္ကိုလည္း ရွိခိုး၏။ ခရီးဦးႀကိဳထိုက္သည့္ ပုဂၢိဳလ္ကိုလည္း ခရီးဦးႀကိဳ၏။ ေနရာေပးထိုက္သည့္ ပုဂၢိဳလ္ကိုလည္း ေနရာေပး၏။ ခရီးလမ္းဖယ္ေပးထိုက္သည့္ ပုဂၢိဳလ္ကိုလည္း ခရီးလမ္းဖယ္ေပး၏။ ရိုေသေလးျမတ္ ပူေဇာ္အပ္သည့္ ပုဂၢိဳလ္ကိုလည္း ရိုေသေလးျမတ္ ပူေဇာ္ျခင္းရွိ၏။ ထိုသူသည္ ထိုကုသိုလ္ကံေၾကာင့္ ေသသည့္ အျခားမဲ့၌ နတ္ျပည္သို႔ ေရာက္ရာ၏။ လူျဖစ္လာျပန္လွ်င္ အမ်ဳိး (ဇာတ္) ျမင့့္ျမတ္၏။ မာန္မာန မရွိျခင္း၊ ရွိခိုးထိုက္သည့္ ပုဂၢိဳလ္ကို ရွိခိုးျခင္း စသည္သည္ အမ်ဳိးဇာတ္ ျမင့္ျမတ္ေၾကာင္း အက်င့္ျဖစ္၏။

၇ (က) ၪာဏ္ပညာ နည္းပါးျခင္း ။ ။ ေလာက၌ မိန္းမျဖစ္ေစ၊ ေယာက်္ားျဖစ္ေစ၊ ရဟန္း - ပုဏၰားတို႔သို႔ ခ်ဥ္းကပ္၍ --

(၁) ကုသိုလ္ အကုသိုလ္တရားကိုလည္းေကာင္း၊
(၂) အျပစ္ရွိေသာတရား၊ အျပစ္မရွိေသာတရား ကိုလည္းေကာင္း၊
(၃) မွီဝဲအပ္ေသာတရား မမွီဝဲအပ္ေသာတရား ကိုလည္းေကာင္း၊
(၄) စီးပြားမဲ့ေၾကာင္း - ဆင္းရဲေၾကာင္းတရား၊ စီးပြားျဖစ္ေၾကာင္း ခ်မ္းသာႀကီးေၾကာင္း တရားကိုလည္းေကာင္း ေမးျမန္းေလ့မရွိ။

ထိုသူသည္ (ထိုသို႔ ေမးျမန္းမႈ မရွိေသာေၾကာင့္ ျဖစ္ေသာ) အကုသိုလ္ကံေၾကာင့္ ေသသည့္ အျခားမဲ့၌ ငရဲ၌ က်ေရာက္ရာ၏။ လူျဖစ္လာျပန္လွ်င္ ၪာဏ္ပညာ နည္းပါး၏။ ရဟန္း - ပုဏၰားတို႔သို႔ ခ်ဥ္းကပ္၍ ေမးျမန္းမႈ မရွိျခင္း စသည္သည္ ၪာဏ္ပညာနည္းပါးေၾကာင္း အက်င့္ျဖစ္၏။

(ခ) ၪာဏ္ပညာ ႀကီးျခင္း ။ ။ အၾကင္သူသည္ ရဟန္း - ပုဏၰားတို႔အား ခ်ဥ္းကပ္၍ --

(၁) ကုသိုလ္ အကုသိုလ္တရားကိုလည္းေကာင္း၊
(၂) အျပစ္ရွိေသာတရား၊ အျပစ္မရွိေသာတရား ကိုလည္းေကာင္း၊
(၃) မွီဝဲအပ္ေသာတရား မမွီဝဲအပ္ေသာတရား ကိုလည္းေကာင္း၊
(၄) စီးပြားမဲ့ေၾကာင္း - ဆင္းရဲေၾကာင္းတရား၊ စီးပြားျဖစ္ေၾကာင္း ခ်မ္းသာႀကီးေၾကာင္း တရားကိုလည္းေကာင္း ေမးျမန္းေလ့ရွိ၏။

ထိုသူသည္ ထိုသို႔ ေမးျမန္းမႈေၾကာင့္ ရရွိအပ္ေသာ ကုသိုလ္ကံေၾကာင့္ ေသသည့္ အျခားမဲ့၌ နတ္ျပည္သို႔ ေရာက္ရာ၏။ လူျဖစ္လာျပန္လွ်င္ ၪာဏ္ပညာႀကီးမား၏။ ရဟန္း - ပုဏၰားတို႔သို႔ ခ်ဥ္းကပ္၍ ေမးျမန္းမႈ စသည္သည္ ၪာဏ္ပညာႀကီးမားေၾကာင္း အက်င့္ျဖစ္၏။

 

Credit to:  http://www.worldofwisdom.asia/2011/12/blog-post_16.html

သံပုရာသီး အစြမ္းအံမခန္း

သံပုရာသီး အစြမ္းအံမခန္း (မိန္းကေလးမ်ား ဖတ္သင့္သည္)


က်န္းမာေရး*
သံပုရာသီးဟာ သြားကို ျဖဴေစပါတယ္။ သံပုရာသီးအခြံကိုဆား (တေကာ္စာ)နဲ႕ ေရာၿပီး ပြတ္ေပးရင္ သြားကို ျဖဴေစ႐ံုတင္မကဘူး။ ေတာက္ပေစပါတယ္။ ခံတြင္းအနံ႕ မေကာင္းတာလည္း ေပ်ာက္ေစပါတယ္။ သြားကိုက္ေနရင္လည္း သံပုရာရည္နဲ႕ ပလုတ္က်င္းေပးပါ။

*ႏႈတ္ခမ္းကြဲျခင္း*
မ်က္ႏွာလိမ္းခရင္မ္တစ္ဇြန္း (လက္ဖက္ရည္ေသာက္ဇြန္း) နဲ႕ လိေမၼာ္ရည္၊ ပ်ားရည္တို႕ကို ေရာစပ္ၿပီး လိမ္းေပးပါ။ တစ္ပတ္ေလာက္ လိမ္း႐ံုနဲ႕ သိသာ ထင္ရွား ေပ်ာက္ကင္း သြားပါလိမ့္မယ္။

*ဆံပင္ကၽြတ္ျခင္း*
အုန္းရည္ေလးဇြန္း (စားပြဲတစ္ဇြန္း)နဲ႕ သံပရာရည္တို႕ ေရာစပ္ၿပီး တစ္ပတ္တစ္ခါေလာက္ လိမ္းေပးရင္ ဆံပင္ကၽြတ္တာ ေပ်ာက္ကင္း ေစပါတယ္။

*ဦးေရျပား ယားယံျခင္းႏွင့္ ဒဏ္ေပ်ာက္ဖို႕အတြက္*
ၾကက္ဥအကာရည္ႏွင့္ သံပရာရည္ (သံပုရာသီးတစ္လံုးစာ) တို႕ေရာၿပီး ဆံႏြယ္အျမစ္ကေန လိမ္းေပးပါ။ တစ္နာရီခန္႕ၾကာမွ ေရနဲ႕ ျပန္ၿပီးေဆးေၾကာေပးပါ။
တစ္လေလာက္ လုပ္ေပး႐ံုနဲ႕တင္ ဦးေရျပားသန္႕ရွင္းၿပီး ေဗာက္၊ ဒက္တို႕ ကင္းစင္သြားပါလိမ့္မယ္။

*အသားအေရေျခာက္ေသြ႕ျခင္းအတြက္*
ငွက္ေပ်ာသီးမွည့္တစ္လံုးကိုယူၿပီး ေခ်ေပးပါ။ ၿပီးရင္ေတာ့ လတ္လတ္ဆတ္ဆတ္ သံပုရာရည္ တစ္စက္ႏွစ္စက္နဲ႕ ေခ်ထားတဲ့ ငွက္ေပ်ာသီးတို႕ကို ေရာစပ္ေပးပါ။ၿပီးရင္ေတာ့ မ်က္ႏွာ နဲ႕ လက္ ကို လိမ္းေပးရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ အသားအေရကို ေခ်ာေမြ႕ သန္႕ရွင္း ေစပါတယ္။
ေနာက္တစ္နည္းကေတာ့ ပ်ားရည္တစ္ဇြန္း (လက္ဖက္ရည္ဇြန္း) ကို ဟင္းသီးဟင္းရြက္ ဆီနဲ႕ေရာေပးပါ။ ၿပီးရင္ သံပုရာရည္တစ္စက္ ေလာက္နဲ႕ ထပ္ေရာၿပီး လက္ေတြ၊တံေတာင္ဆစ္ေတြ၊ ေျခဖေနာင့္ေတြနဲ႕ ၾကမ္းေထာ္ေန တဲ့ေနရာေတြကို လိမ္းေပးပါ။ လိမ္းၿပီးရင္ ဆယ္မိ နစ္ေလာက္ ေစာင့္ေပးပါ။ သံပုရာသီးဟာ အေရျပားအလွအပအတြက္အေကာင္းဆံုးေပး စြမ္းေစႏုိင္ တဲ့ သစ္သီးပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ အထူးသ ျဖင့္ ဝက္ၿခံနဲ႕ ယားနာေတြ ကို ေပ်ာက္ ကင္းေစ တဲ့သတၱိရွိပါတယ္။ မွဲ႕ေျခာက္ေတြကိုလည္း ေပ်ာက္ကင္း
ေစပါတယ္။ သံပုရာရည္နဲ႕သာ လိမ္းေပးရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။

*အဆီျပန္တဲ့အသားအေရပိုင္ရွင္မ်ားအတြက္*
သံပုရာရည္ႏွစ္ဇြန္း (လက္ဖက္ရည္ဇြန္း)၊ နႏြင္းမႈန္႕ ဇြန္းဝက္ခန္႕ (လက္ဖက္ ရည္ဇြန္း) တို႕ကိုယူပါ။ သေဘၤာသီးစိတ္ကိုေခ်ၿပီး ေပ်ာ့ဖတ္ သဖြယ္ ရေအာင္ လုပ္ပါ။ ယင္းသေဘၤာသီး ရည္ကို သံုးဇြန္းခန္႕ ယူပါ။ အားလံုးကို ေရာစပ္ၿပီး မ်က္လံုးကလြဲရင္ မ်က္ႏွာတစ္ျပင္လံုးကို လိမ္း ေပးရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ လိမ္းၿပီး မိနစ္ ၂၀ ခန္႕ၾကာေအာင္ ေစာင့္ေပးပါ။ ၿပီးမွ ေရနဲ႕ စ္ဖန္ ျပန္ေဆးေၾကာေပးပါ။

*တံေတာင္ဆစ္မည္းျခင္းအတြက္*
သံပရာသီးအခြံနဲ႕ ပြတ္ေပးပါ။ ၿပီးရင္ေရနဲ႕ ေဆးေပးပါ။ နည္းနည္းေတာ့ၾကာေပ မယ့္ အေရျပားကို သန္႕စင္သြားၿပီး ေတာက္ေျပာင္ဝင္း လက္လာ ပါလိမ့္မယ္။ တခ်ိဳ႕ အသားအေရေတြဟာ ေမွာင္ေမွာင္မႈိင္းမႈိင္းနဲ႔ ေျခာက္ေျခာက္ေသြ ႕ေသြ႕ျဖစ္ေနတတ္ပါတယ္။ အေရာင္အဝါ လင္းလက္ခ်င္တယ္ ဆိုရင္ေတာ့ လတ္လတ္ဆတ္ဆတ္ သံပုရာသီး တစ္လံုးရဲ႕ အရည္နဲ႔ မ်က္ႏွာမက်န္ ခႏၶာကိုယ္ အႏွံ႕ အိပ္ရာမဝင္ခင္ ပြတ္လိမ္းေပးပါ။ မနက္က်မွ ေရခ်ိဳးေပးပါ။ အေရျပားကို ေတာက္ေျပာင္ရႊန္းလဲ့ေစၿပီး ႏူးညံ့ေစပါတယ္။ အိပ္ရတာ ေစးထန္းထန္းနဲ႕ မအိပ္ခ်င္ဘူးဆိုရင္ေတာ့ ေရခ်ိဳးတဲ့အခါမွာ ခ်ိဳးမယ့္ေရထဲ သံပုရာရည္တစ္ခြက္တစ္ဝက္ခန္႕ ထည့္ၿပီး အဲဒီ့ေရနဲ႕စိမ္ခ်ိဳးေပးပါ။

*လက္သည္းေဆးစြန္းတာ ေဖ်ာက္ခ်င္ရင္*
သံပုရာသီးစိတ္ (သို႕) သံပရာရည္ကို ေရထဲေရာၿပီး လက္ကိုစိမ္ေပးပါ။ လက္သည္းမွာ ေပေနတဲ့ အစြန္းအထင္းေတြကို ခ်က္ျခင္းေခ် ခၽြတ္ေပးသြား ပါလိမ့္မယ္။ၿပီးသြားရင္ လက္သည္းကို ျပန္ဆိုးမယ္ဆိုရင္လည္း ပိုၿပီးေတာ က္ေျပာင္ လာပါလိမ့္မယ္။သံပုရာရည္ထဲ လက္သည္း ေျခသည္းကို ဆယ္ မိနစ္ခန္႕ စိမ္ေပးပါ။ ၿပီးလို႕ရွိရင္ ဘရက္ရွ္နဲ႕ လက္သည္း၊ ေျခသည္းကို ျပန္ပြတ္တိုက္ေပးပါ။ ၿပီးမွ ေရေႏြး ေႏြးနဲ႕ ေဆးေၾကာေပးပါ။ ဒီနည္းဟာ လက္သည္းကို သန္စြမ္းေစၿပီး ေတာက္ေျပာင္ေစပါတယ္။ ျဖစ္ႏိုင္ရင္ ဗင္နီဂါျဖဴ ဇြန္းဝက္ခန္႕နဲ႕ေရေႏြးတစ္ဝက္တို႕ ေရာၿပီး ဘရက္ရွ္နဲ႕ တိုက္ေပးရင္ ပိုေကာင္း ပါ တယ္။

*ေျခေထာက္*
သံပုရာရည္တစ္ခြက္စာ (ေကာ္ဖီခြက္တစ္ခြက္စာ)၊ သစ္ဂ်ပိုး(အနံ႕အတြက္)၊ သံလြင္ဆီ ႏွစ္ဇြန္း (စားပြဲတင္ဇြန္း)၊ ႏြားႏို႕ေလးပံုတစ္ပံု (ခြက္တစ္ခြက္)၊ ေရသန္႕ (ေရကို သင့္ေတာ္သလို ထည့္ႏုိင္ပါတယ္၊ အနည္း၊ အမ်ား အေရးမႀကီးပါ) တို႕ေရာစပ္ေပးပါ။ တကယ္လို႕ သစ္ဂ်ပိုး မသံုးခ်င္ဘူးဆိုရင္ တျခားအနံ႕ ပစၥည္းတို႕ သံုးႏုိင္ပါတယ္။ ႏွင္းဆီပြင့္ခ်ပ္ တို႕ျဖင့္လည္း အစားထိုး အသံုးျပဳႏုိင္ပါတယ္။ အားလံုးေရာ စပ္ၿပီးရင္ေတာ့ အဲဒီ့အရည္ကို ေျခေထာက္စိမ္ေပးရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ ၿပီးသြားမွ ေရနဲ႕ ဆပ္ျပာ (Mild) နဲ႕ ေသခ်ာေဆးေၾကာသန္႕စင္ေပးပါ။တစ္ပတ္ေလာက္ လုပ္ၾကည့္လိုက္တာနဲ႕ ေျခေထာက္ အသားအေရဟာ သိသိသာသာေခ်ာေမြ႕လာပါလိမ့္မယ္။

*ေႏြအပူမွာ ေခၽြးဆုေနျခင္းအတြက္ အေကာင္းဆံုးသစ္သီး*
ပူျပင္းေျခာက္ေသြ႕တဲ့ေႏြရာသီလို ဥတုမ်ိဳးမွာ ေခၽြးထြက္သက္သာေအာင္ပဲ ျဖစ္ျဖစ္၊ ရင္ပူသက္သာေအာင္လုပ္ဖို႕ပဲ ျဖစ္ျဖစ္ သံပုရာ သီးရည္ကို ပ်ားရည္တစ္ဇြန္းနဲ႕ေရာၿပီး ေသာက္ေပးပါ။ ေသြးေလလည္ပတ္မႈကို ေကာင္းမြန္ေစ႐ံုမွ်မက ေခၽြးထြက္ျခင္းကိုလည္း သက္ သာေစပါတယ္။ သံပုရာသီးထဲမွာ ပါရွိတဲ့ ဂလူးကိုစ့္နဲ႕သတၱဳဓာတ္ေတြေၾကာင့္ ခႏၶာ ကိုယ္ကို ေခၽြးထြက္ျခင္းမွ ကာကြယ္ေပးတဲ့အျပင္ ေအးျမေအာင္လည္း စြမ္းေဆာင္ေပး ပါတယ္။

လြန္ခဲ့တဲ့ နွစ္အနည္းငယ္က ဂ်ာနယ္တစ္ေစာင္မွာ ဒီေဆာင္းပါးကို ဖတ္မိရင္း ေအာ္ သံပုရာသီးရဲ႕ ေကာင္းက်ိဳးက ဒီေလာက္ရွိေနတာ၊ ေနာက္ၿပီး ေနရာ တိုင္းမွာလည္း သံပုရာ သီးကုိ လြယ္လြယ္ကူကူ ရနုိင္တယ္၊ ေရးကူးထားမွပဲ ဆုိၿပီး ဒိုင္ယာရီထဲမွာကို ကူးထားၿပီး သြားေလရာကို ယူသြားတတ္ ပါတယ္၊ အခုေတာ့ ဘာရယ္မဟုတ္၊ က်မၼာေရး လိုက္စား သူ ေတြအတြက္ တစုံတခု အသုံးတည့္မယ္ ထင္လို႔ မွတ္တမ္း အျဖစ္ တင္ျပလိုက္ပါတယ္ …

၁။သံပုရာရည္ကုိ ေသာက္ျခင္းအားျဖင့္ ေမာပန္းႏြမ္းနယ္မႈကို ေျပေစၿပီး လူ၏ ခႏၶာကိုယ္တြင္ ျဖစ္ပြားတတ္ ေသာ အထူးသျဖင့္ ၀မ္းဗိုက္တြင္ ျဖစ္ေပၚတတ္ေသာ ေရာဂါမ်ားကုိ ကာကြယ္နုိင္ပါတယ္၊

၂။ သံပုရာရည္ကုိ သၾကားအနည္းငယ္ထည့္ကာ မ်ားမ်ား ေသာက္ေပးပါက အစာအဆိပ္သင့္ျခင္း၊ အရက္မွ ျဖစ္ေသာ အဆိပ္၊ ဘိန္းမူးလြန္နာ စသည္မ်ားကို ေပ်ာက္ကင္းေစသည္။

၃။ ထမင္းစားၿပီးေနာက္ ေအာ့အန္ျခင္း ျဖစ္တတ္လ်င္ လပ္ဆတ္ေသာ သံပုရာရည္ကုိ ေသာက္ရပါမည္။

၄။ သံပုရာရည္ကုိ သၾကားခတ္၍ ေသာက္ပါက ခႏၶာကိုယ္တြင္ အဆီမ်ား၍ ေခ်ာင္းဆုိးျခင္း၊ သည္းေျခအားနည္းျခင္း၊ ကိုယ္လက္ အဆစ္ အျမစ္ ကိုက္ခဲျခင္းမ်ား ေပ်ာက္ကင္းေစပါတယ္။
၅။ သံပုရာရည္တြင္ သၾကားခတ္ကာ နံနက္/ည တႀကိမ္စီ ေသာက္ေပးပါက သြားမွ ေသြးယိုစီးျခင္းကို ေပ်ာက္ကင္း ေစသည္။

၆။ သံပုရာေဖ်ာ္ရည္ကုိ ေန႔စဥ္ေသာက္ေပးပါက အထိုင္အထ လုပ္စဥ္ ျဖစ္တတ္ေသာ မူးေ၀ျခင္း၊ မုိက္ကနဲ ျဖစ္ျခင္း မ်ားကို ေပ်ာက္ကင္းေစသည္။

၇။ သံပုရာသီး အစိမ္း၏ အခြံကို စားေပးပါက ေလနာ/ ရင္နာ မ်ား ေပ်ာက္ကင္းေစသည္။

၈။ ယားနာ ေပြးနာ၊ အေရျပားတြင္ အမည္းကြက္မ်ား ေပၚလာျခင္း ၊ အေမႊးမ်ား ကြ်တ္ျခင္း ျဖစ္ပါက သံပုရာျခမ္း ႏွင့္ ပြတ္ တိုက္ေပးရပါမည္။

၉။ သံပုရာသီး သနပ္ကုိ ထမင္းႏွင့္ ေန႔စဥ္ စားသုံးပါက သရက္ရြက္ ႀကီးေသာ ေရာဂါကုိ ေပ်ာက္ေစသည္။

၁၀။ သံပုရာရည္ ေႏြးေႏြးကို ပ်ားရည္ႏွင့္ ေရာစပ္ကာ တေန႔ ႏွစ္ႀကိမ္မွ် လ်က္ေပးပါက လည္ေခ်ာင္းနာျခင္းကို ေပ်ာက္ ေစသည္။

၁၁။ သံပုရာသီးတလုံးကုိ မီးကြ်မ္းေအာင္ဖုတ္ကာ ေလးညွင္းတပြင့္ႏွင့္ ထည့္က်ိတ္ၿပီး သြားဖုံးရင္းတြင္ သိပ္ေပးေသာ္ သြားကိုက္ သြားနာ ေပ်ာက္ကင္းေစပါသည္။

၁၂။ ဆီးေဆးျဖဴ ( တုိင္းရင္းေဆးခန္းသုံး ေဆးအမွတ္ ၂၁ ) ႏွင့္ သံပုရာရည္ကုိ ေဖ်ာ္၍ ေသာက္ေပးပါက ဆီးေအာင့္ျခင္း ေ၀ဒနာကို ေပ်ာက္ေစသည္။

၁၃။ သံပုရာေခါက္ကို နံနက္ ည တႀကိမ္စီ ေရႏွင့္ ႀကိဳခ်က္ကာ ေသာက္ေပးပါက အဖ်ား ေပ်ာက္ကင္းေစသည္။

၁၄။ သံပုရာေခါက္ ၅ က်ပ္သား၊ ေရ ၇၅ က်ပ္သားႏွင့္ ထက္၀က္ခန္႔ က်ိဳ၍ တခြက္စာ (၂ က်ပ္သားခန္႔မွ်) တေန႔ ၂ ႀကိမ္ ေသာက္ေပးပါက မျပတ္နုိင္ေသာ အဖ်ားေရာဂါမ်ား ျပတ္သြားနုိင္သည္။

၁၅။ အစာမေၾက၊ ေလထိုး၊ ေလေအာင့္၊ ေလျပည့္ ျဖစ္ေနခဲ့ေသာ္ ဂ်င္းေျခာက္ မႈန္႔ ၂ ပဲ၊ သိေႏၶာ ၄ ပဲကို အမႈန္႔ေထာင္း၍ သံပုရာရည္ႏွင့္ ေဖ်ာ္ကာ တေန႔ သုံးႀကိမ္ ေသာက္ေပးပါက ေပ်ာက္ကင္းေစနုိင္သည္။

၁၆။ သံပုရာေဖ်ာ္ရည္ ခ်ိဳခ်ိဳကို ေသာက္ေပးျခင္း၊ သံပုရာရည္ ႏွင့္ ဆားမီးဖုတ္ကုိ လ်က္ေပးျခင္းျဖင့္ ႏွလုံးတုန္ျခင္း၊ ရင္ ခုန္ျခင္း၊ မူးေ၀ ေမာပန္းျခင္း မ်ားကို သက္သာေပ်ာက္ကင္းေစသည္။

၁၇။ မူးလ်င္ သံပုရာသီးကို ရႈေပးပါ၊ ရြဲ႕ေစာင္းေသာ ေလငန္းေရာဂါမ်ား၊ အာေလး လွ်ာေလး၍ စကားမပီသေသာ သူမ်ား ပုံမွန္ သံပုရာသီးတလုံးကုိ ငုံထားသင့္ပါသည္။

၁၈။ ေခါင္းတြင္ ေပါက္တတ္ေသာ ဒက္မ်ား၊ ေဘာက္မ်ား ရွိေနပါက သံပုရာသီး အခြံႏွင့္ ေခါင္းကို ပြတ္တုိက္ေပးရပါမည္။ ယားယံေသာ ေနရာမ်ားကိုလည္း ပြတ္တုိက္နုိင္ၿပီး အမ်ိဳးသမီးမ်ားအတြက္ သံပုရာသီးအခြံကုိ ေခါင္းေလ်ာ္ ရည္တြင္ ထည့္ ကာ ေခါင္းေလ်ာ္နုိင္ပါသည္။

၁၉။ သံပုရာအေစ့ကုိ ႀကိတ္ကာ ခ်က္မွာ အုံၿပီး ၄င္းအေပၚ၌ ဆန္ေဆးရည္ကို အနည္းငယ္ ဆြတ္ျဖန္းေပးပါက ဆီး ရႊင္ေစပါတယ္။

၂၀။ သံပုရာခ်ဥ္ ျပဳလုပ္၍ ထမင္းစားတုိင္း စားသုံးေပးပါက ေလေၾကာင့္ျဖစ္ ရေသာ သြက္ခ်ာပါဒ၊ ေ လငန္း၊ ေလထိုး၊ ေလေအာင့္၊ အစာအိမ္ေရာဂါ မွန္သမွ်ကို ကာကြယ္နုိင္ေသာ အထူးစိတ္ခ်ရေသာ အာဟာရ တစ္မ်ိဳး ျဖစ္ပါသည္။

စာေရးသူ အထင္ေတာ့ သံပုရာသီးဟာ ၀မ္းဗိုက္နဲ႔ ပက္သက္တဲ့ ေရာဂါမွန္ သမွ်၊ ေလနဲ႔ ပက္သက္တာ မွန္သမွ်ကို ကာကြယ္နုိင္ပါတယ္၊ သူ႔ရဲ႕ ေဘးထြက္ ဆုိးက်ိဳးကို မျမင္မိသလိုပဲ၊ ခြ်င္းခ်က္အေနနဲ႔ တေန႔ကို ( ၃ ) လုံးထက္ ပုိစား မိရင္ ေတာ့ အစာအိမ္ အခ်ဥ္ေပါက္တဲ့အနာမ်ိဳး ျဖစ္ေကာင္း ျဖစ္နုိင္ပါတယ္၊
ပိန္ေနသူမ်ား ၀ေစသည္ေရွးေရွးေသာ ဆရာေတာ္ႀကီး မ်ားကေတာ့ ညေနပိုင္းမွာ သံပုရာသီး( ၁) လုံးႏွင့္၊ ပ်ားရည္ ထမင္းစားဇြန္း ( ၃ ) ဇြန္းေလာက္ကို ဖန္ခြက္ႀကီး တခုထဲမွာ ထည့္ၿပီး ေရေႏြးအျဖဴႏွင့္ သမေအာင္ ေမႊကာ သၾကားအနည္းငယ္ထည့္ၿပီး ေသာက္ေလ့ရွိခဲ့ၾကတယ္၊ ေရာဂါ မ်ိဳးစုံကုိ ကာကြယ္နုိင္သလို၊ ညေနပိုင္းမွာလည္း ဗိုက္မဆာေတာ့ဘူး၊ သံပုရာက ေလကုိ နုိင္သလုိ ပ်ားရည္ကလဲ ၀မ္းတြင္းကလီစာမ်ားကို ေဆးကုေပးတတ္တယ္၊ စားေကာင္း အိပ္ေပ်ာ္၊ ဆီးမွန္ ၀မ္းမွန္ ျဖစ္ၿပီး လူကိုလဲ ၀ၿဖိဳးေစတယ္။ အသားအေရကုိလည္း ၾကည္လင္ေစတယ္။

အထူးသျဖင့္ အစာအိမ္ သမားမ်ားအတြက္ ပ်ားရည္ဟာ အသင့္ေလ်ာ္ဆုံး ေဆးေကာင္းပါ၊ ပ်ားရည္က အစာအိမ္ နာေၾကာင့္ အစာအိမ္နံရံမွာ ျဖစ္ေပၚေန တဲ့ အနာမ်ားကုိ က်က္ေစပါတယ္၊ စတုမဓူဟာလဲ အစာအိမ္အတြက္ ေတာ္ေတာ္ ေကာင္းမြန္ တဲ့ ေဆး စြမ္းတလက္ပါပဲ။

ဒီေနရာမွာ ကိုယ့္ကိုယ္ကို ပိန္ လြန္းလို႔ စိတ္ညစ္ေနသူမ်ား၊ ၀ခ်င္သူမ်ား အထက္ပါနည္းကုိ ပုံမွန္ေလး ေသာက္ေပး ၾကည့္ပါ၊ မယုံမရွိပါနဲ႔၊ ကိုယ္ေတြ႔ပါပဲ၊ စာေရးသူ ျမန္မာျပည္မွာ ရွိေနစဥ္က ညေနပိုင္းမွာ အထက္ပါနည္းကိုပဲ စြဲစြဲၿမဲၿမဲ ေသာက္လာၿပီး ၂ လေလာက္လဲ ေနေရာ၊ ခႏၶာကိုယ္ေပါင္ခ်ိန္က ( ၂၀ ) ေလာက္ တက္လာလို႔ ဆက္မေသာက္ ရဲေတာ့ဘူး၊ အစား ေလ်ာ့ စားေပး ရင္ေတာ့ ကိုယ္အေလးခ်ိန္ သိပ္မတက္နုိင္ပါဘူး၊၀ေနသူကုိ ပိန္ေစ သည္
၀လြန္းလို႔ ပိန္ခ်င္သူမ်ားကေတာ့ ပ်ားရည္ ႏွင့္ မေသာက္ပဲ သံပုရည္သက္သက္ ေသာက္တာ ေကာင္းပါတယ္၊ အထူးသျဖင့္ သံပုရာရည္ေသာက္ၿပီးလ်င္ ၀မ္းဗိုက္အတြင္းက ဟာေနတဲ့ အတြက္ ညေနစာကို ၀ိတ္ခ်တာကို သတိေမ့ၿပီး စိတ္ႀကိဳက္ စားေလ့ရွိၾကပါတယ္၊ အဲဒီမွာ ဘရိတ္မရွိေလေတာ့ ခႏၶာကိုယ္က ပိန္မလာပဲ ၀ၿမဲ ၀ေနတာ မ်ိဳးျဖစ္ တတ္ ပါ တယ္၊ အဲဒီလို အစား မေလ်ာ့ လ်င္လည္း စားလိုက္သမွ် အာဟာရက ခႏၶာကို အက်ိဳးျပဳေစတာမို႔ သတိထား စရာပါပဲ၊ အထူးသျဖင့္ သံပုရာရည္ ေသာက္ထားေလေတာ့ ၀မ္းဗိုက္က ရွင္းလင္းထားသလို ျဖစ္ၿပီး ပိုစားနုိင္လာတတ္တယ္၊ ဒါဆုိရင္ေတာ့ ရည္ရြယ္ ခ်က္ျပည့္ဖို႔ ခဲယဥ္းသြားပါလိမ့္မယ္၊ အခုေခတ္ေပၚေနတဲ့ ပိန္ေဆးေတြက ေဘးထြက္ဆုိးက်ိဳးေတြ အမ်ားႀကီး ရွိတာကို ဆရာ၀န္တုိင္းက ေထာက္ခံ ထားၾကပါတယ္၊ သံပုရာကေတာ့ မရွိသေလာက္ပါပဲ၊ သံပုရာကုိ လုိသလို အသုံးခ်နုိင္ၾက ပါေ စ လို႔ တင္ျပရင္း ..

ေရာက္ေလရာတြင္ သံပုရာ ေဆာင္ထားလ်င္ က်မၼာပကတိ ခ်မ္းသာစြာ ရွိနုိင္ပါေၾကာင္း ေစတနာစကား ပါးလိုက္ ပါရေစေတာ့…

ဗိုက္ေခါက္ထူ/ဗိုက္ပူလို႔ အလွပ်က္ေနသူမ်ားအတြက္မိန္းခေလး ဘဲျဖစ္ျဖစ္ ေယာက်ၤားေလးဘဲျဖစ္ျဖစ္… အလွအပကို ျမတ္ႏိုး တတ္ၾကတာ… သဘာ၀ပါ… ဒါ့ေၾကာင့္ ဗိုက္ေခါက္ထူ/ဗိုက္ပူၿပီး အဆီ မ်ားေနသူေတြအတြက္… လက္ေတြ႔… ၇ ရက္အတြင္း… သိသိသာသာ ဗိုက္ခ်ပ္ၿပီး အဆီက်ေစတဲ့ေဆးနည္းေလးကို မွ်ေ၀လိုက္ပါတယ္…

ေဆးနည္းက အလြန္လြယ္ၿပီး အကုန္အက်လည္း အလြန္သက္သာပါတယ္… အိမ္မွာရွိတတ္တဲ့ ပစၥည္းေလးေတြကို ေရာစပ္ၿပီး အသံုးျပဳရမွာပါ..
ပါ၀င္တဲ့ ပစၥည္းေတြကေတာ့… သံပုရာသီး၊ အံုးဆီ၊ ေဆးပူ(ဒဏ္ေၾကလိမ္းေဆး) တို႔ကို တစ္ခါလိမ္းရုံ… ေရာစပ္ၿပီး လိမ္းေပးရမွာပါ…

ေဖၚစပ္နည္း

သံပုရာသီး တစ္လံုးရဲ႕ ၅ ပံု တစ္ပုံေလာက္ကို လွီးၿပီး… အၾကမ္းပုဂံလံုးထဲကို အရည္ညွစ္ပါ…

အၾကမ္းပုဂံလုံးထဲသို႔ အံုးဆီ သံုးေလးစက္ေလာက္ ထည့္ေပးပါ… ထို႔ေနာက္ …. ဂဠဳန္ရာဇာ/မိဂသီ/ရွမ္းရိုးမ/လင္ဇီး(လိမ္းေထည့္ဆး)တစ္ မ်ဳိးမ်ဳိးကို တစ္ခါလိမ္းစာ အေနေတာ္ထည့္ၿပီး… ေမႊေပးပါ…

အသံုးျပဳနည္း

ညအိပ္ယာ၀င္ခါနီးတိုင္း……

ေဆးကို ရင္ေခါင္းမွ ၀မ္းဗိုက္သို႔ အထက္မွေအာက္သို႔ ဆြဲခ်ၿပီး အသားထဲစိမ့္၀င္ေအာင္ ပြတ္လိမ္းေပးပါ… ခါးတြင္အဆီရွိပါက ခါးမွ ခ်က္သို႔ ပြတ္လိမ္းေပးႏိုင္ပါတယ္…


တစ္ပါတ္အတြင္း သိသာစြာ… ဗိုက္ခ်ပ္လာသည္ကို… လက္ေတြ႕… ေတြ႕ျမင္ ခံစားရမွာပါ…

မွတ္ခ်က္- ညစာကို ပံုမွန္ ထက္… ေလွ်ာ့စားေပးရင္… ပိုၿပီး သိသိသာသာ ဗိုက္ခ်ပ္ေစပါတယ္…တစ္ပါတ္အတြင္း သိသိသာသာ အဆီႏွင့္ အေခါက္မ်ား ေလွ်ာ့က်သြားမွာျဖစ္ပါတယ္။

Source ►http://bit.ly/Xz50qv

ပဋိစၥသမုပၸါဒ္ အဓိပၸာယ္

အ၀ိဇၨာစေသာ အေၾကာင္းတရားတုိ႔ေၾကာင့္ သခၤါရစေသာ အက်ိဳးတရားမ်ား ျဖစ္ေပၚလာျခင္းသည္ ပဋိစၥသမုပၸါဒ္မည္၏။

ထုိသို႔ ပဋိစၥသမုပၸါဒ္ (အေၾကာင္းတရားေၾကာင့္ အက်ိဳးတရားျဖစ္ေပၚမူ) ၌ -

၁။ အ၀ိဇၨာ (မသိမူ) ေၾကာင့္ သခၤါရ (ျပဳျပင္စီရင္မူ) ျဖစ္၏။

၂။ သခၤါရ (ျပဳျပင္စီရင္မူ) ေၾကာင့္ ၀ိညာဥ္ (အက်ိဳး၀ိပါက္စိတ္) ျဖစ္၏။

၃။ ၀ိညာဥ္ (သိမူစိတ္) ေၾကာင့္ နာမ္ရုပ္ (ေစတသိက္နာမ္ႏွင့္ရုပ္) ျဖစ္၏။

၄။ နာမ္ရုပ္ (ေစတသိက္နာမ္ႏွင့္ရုပ္) ေၾကာင့္ သဠာယတန (အာယတနေျခာက္ပါး) ျဖစ္၏။

၅။ သဠာယတန (အာယတနေျခာက္ပါး) ေၾကာင့္ ဖႆ (ေတြ႕ထိမူ) ျဖစ္၏။

၆။ ဖႆ (ေတြ႕ထိမူ) ေၾကာင့္ ေ၀ဒနာ (ခံစားမူ) ျဖစ္၏။

၇။ ေ၀ဒနာ (ခံစားမူ) ေၾကာင့္ တဏွာ (လိုခ်င္တပ္မက္မူ) ျဖစ္၏။

၈။ တဏွာ (လိုခ်င္တပ္မက္မူ) ေၾကာင့္ ဥပါဒါန္ (စြဲလမ္းမူ) ျဖစ္၏။

၉။ ဥပါဒန္ (စြဲလမ္းမူ) ေၾကာင့္ ဘ၀ (ျပဳလုပ္မူႏွင့္ ျဖစ္တည္မူ) ျဖစ္၏။

၁၀။ ဘ၀ (ျပဳလုပ္မူ) ေၾကာင့္ ဇာတိ (ပဋိသေႏၶေနမူ) ျဖစ္၏။

၁၁။ ဇာတိ (ပဋိသေႏၶေနမူ) ေၾကာင့္ ဇရာမရဏ (အုိမူ ေသမူ) ႏွင့္

၁၂။ ေသာက (စိုးရိမ္မူ)၊ ပရိေဒ၀ (ငိုေၾကြးမူ)၊ ဒုကၡ (ကိုယ္ဆင္းရဲမူ)၊ ေဒါမနႆ (စိတ္ဆင္းရဲမူ)၊ ဥပါယာသ (ျပင္းထန္စြာပူပန္မူ) တုိ႔ျဖစ္ၾကပါသည္။

ဤသို႔ အေၾကာင္းတရားေၾကာင့္ အက်ိဳးတရားမ်ားျဖစ္ျခင္း (ပဋိစၥသမုပၸါဒ္) ကိုၾကည့္လွ်င္ ခ်မ္းသာဟူ၍ ျမဴတစ္ေစ့မွ်မရွိေၾကာင္း၊ ဆငး္ရဲတံုး၊ ဆင္းရဲစု၊ ဆင္းရဲခဲခ်ည္းသာ ျဖစ္ေၾကာင္း ေတြ႕ရွိရေပသည္။

ဤအေၾကာင္းတရားမ်ားမျဖစ္က ဤအက်ိဳးတရားမ်ားမျဖစ္ေပၚေပ၊ ဒုကၡမီးအားလံုး ျငိမ္းေအးသြားမည္ဟု အျပန္အားျဖင့္ ေဟာေတာ္မူေသာ ပဋိေလာမေဒသနာကိုလည္း ပဋိစၥသမုပၸါဒ္ေဒသနာဟုပင္ ေခၚဆုိရေပသည္။

ျပည္ေထာင္စု ျမန္မာႏုိင္ငံေတာ္အစိုးရ သာသနာေရး၀န္ၾကီးဌာန ဗုဒၶဘာသာတရားေတာ္ (အဆင့္ျမင့္) စာအုပ္မွ ထုတ္ႏူတ္ေဖာ္ျပသည္။

Credit to :http://myittaryaik.blogspot.sg/2011/11/blog-post_5466.html

အသည္းေရာင္ အသား၀ါ ႏွင့္ အံ႔ဖြယ္ ျမန္မာ့ေဆးစြမ္းေကာင္း

ကၽြန္ေတာ္၏ ယခုေဆာင္းပါးသည္ ဘာသာေရးေဆာင္းပါး မဟုတ္ပါ။ သို႔ရာတြင္ ျမတ္မဂၤလာစာေစာင္မွာ နယ္ေရာျမိဳ႔ပါ ပ်ံ႔ႏွံ႔ေရာက္ရွိသျဖင့္ လူအမ်ားသိေစရန္ ဇီ၀ိတဒါနအျဖစ္ တင္ျပအပ္ပါသည္။

ကၽြန္ေတာ္သည္ အမွတ္ ၃၊ ဓာတ္ေျမၾသဇာစက္ရံု စီမံကိန္း (ေက်ာ္စြာ) တြင္ တာ၀န္ထမ္းေဆာင္စဥ္ ၁၉၈၃-ခုႏွစ္တြင္ အသည္းေရာင္အသား၀ါ ေရာဂါ ခံစားရရွိသျဖင့္ ရန္ကုန္သို႔ သြားေရာက္ကုသရပါသည္။ သို႔ျဖင့္ အသည္းေရာင္အသား၀ါ ကုရန္ ခြင့္တလယူခဲ့ပါသည္။ ရန္ကုန္သို႔ေရာက္လွ်င္ အသည္းအထူးကု ဆရာ၀န္ႀကီး တဦး၏ ေဆးခန္းတြင္ သြားေရာက္ျပသပါသည္။ ဆရာ၀န္ႀကီးက စမ္းသပ္ျပီး လိုအပ္ေသာေသာက္ေဆး မ်ားလည္း ေပးပါသည္။ ေဆးသြင္းရန္ လိုသျဖင့္ ဆရာ၀န္ႀကီးက ေဆးမ်ားေပးျပီး မိမိအိမ္တြင္ ကၽြမ္းက်င္ေသာ ဆရာမကို ငွါး၍ ေဆးသြင္းရပါသည္။ ထမင္းမစားရပါ။ အခ်ိဳရည္မ်ားသာ ေသာက္ခြင့္ျပဳပါသည္။ အေလးအပင္ မ,မရန္လည္း ေျပာပါသည္။

ကၽြန္ေတာ္သည္ ဆရာ၀န္ႀကီး ခ်ိန္းဆိုေသာ ေန႔မ်ားတြင္ ေဆးခန္းသို႔ သြားေရာက္ျပသရပါသည္။ ေဆးရံုေတာ့မတက္ပါ။ အသည္းဆရာ၀န္ႀကီး၏ ေဆးခန္းတြင္ ျပသျပီး ဆရာ၀န္ႀကီး ခိုင္းသည့္အတိုင္း လုပ္ကိုင္ေဆာင္ရြက္ခဲ့ပါသည္။ တလခြဲအခ်ိန္ ၾကာသြားခဲ့သည္။ သို႔ေသာ္လည္း ေကာင္းေကာင္းမေပ်ာက္ပါ။ ဆီးလည္း ၀ါတုန္း၊ မ်က္စိလည္း ၀ါတုန္းပဲ ရွိေနပါသည္။ အနည္းငယ္ ေနထိုင္ရတာ သက္သာတာကလြဲ၍ ဘာမွအေၾကာင္းမထူးပါ။

ကၽြန္ေတာ္လည္း ဆရာ၀န္ႀကီးအား ခြင့္တလယူခဲ့ေၾကာင္း ယခု တလခြဲ ေရာက္လာျပီျဖစ္သည့္အတြက္ နယ္သို႔ျပန္ရေတာ့မည့္အေၾကာင္းႏွင့္ လိုအပ္သည့္ ေဆးမ်ားေပးပါရန္ ေတာင္းပန္သည္။ ဆရာ၀န္ႀကီးက ေဆးမ်ား ဆက္စားရန္ ေပးလိုက္ပါသည္။ ကၽြန္ေတာ္လည္း ရန္ကုန္မွ သေဘၤာႏွင့္ ျပန္လာပါသည္။ သရက္ျမိဳ႔ ဆိပ္ကမ္းေရာက္လွ်င္ ဆင္း၍ အိမ္သို႔သြားပါသည္။ ကားျဖင့္ ျပန္ပါက ကားေဆာင့္သည့္ဒဏ္မခံႏုိင္၍ သေဘၤာႏွင့္ျပန္လာျခင္း ျဖစ္သည္။

ကၽြန္ေတာ္ ရန္ကုန္မွ ျပန္ေရာက္ေၾကာင္းႏွင့္ ကၽြန္ေတာ့ေရာဂါမွာ အသည္းေရာင္အသား၀ါေရာဂါ ျဖစ္ေၾကာင္း၊ ၄င္းေရာဂါ မေပ်ာက္ေသးေၾကာင္း တေယာက္ကတေယာက္သို႔ ေျပာရင္းႏွင့္ မေကြးျမိဳ႔မွ ကၽြန္ေတာ့သူငယ္ခ်င္း ကိုခင္ေမာင္ေသာင္းဆီ ထိုသတင္းေရာက္သြားသည္။ ခ်က္ခ်င္းပင္ ကိုခင္ေမာင္ေသာင္း ကၽြန္ေတာ့ဆီ ေရာက္လာပါသည္။
မင္း ရန္ကုန္ ေဆးသြားကုတယ္ဆိုတာေတာ့ ငါၾကားတယ္ကြ။ အသည္းေရာင္ အသား၀ါ မဟုတ္ဘူးမွတ္လို႔ ငါ မလာတာ။ အခုလဲ မေကြးက မိတ္ေဆြေတြက မင္း အသည္းေရာင္ အသာ၀ါကုျပီး ျပန္လာတာ မေပ်ာက္ေသးဘူးဆိုတာ ၾကားတာနဲ႔ ငါလာတာပဲ။ အသည္းေရာင္ အသား၀ါ ေပ်ာက္ေဆးက လြယ္လြယ္ေလး ပါကြာ၊ မင္း တခါစားရံုနဲ႔ ခ်က္ခ်င္းေပ်ာက္ရမယ္။

ထန္းသီးကို အညႇာနားက လွီးလိုက္ရင္ တြင္း ၃-တြင္း၊ သိူု႔မဟုတ္ ၂-တြင္း ေတြ႔ရမယ္။ အဲဒီတြင္းေလးေတြကို လက္ညႇိဳးနဲ႔ထိုးလိုက္ရင္ အရည္ေတြ အေပၚကို ေထာင္ပန္းလာတာေတြ႔ရမယ္။ အဲဒီလို အရည္ရွိတဲ့ ထန္းသီးကို မင္းလက္ညႇိဳးနဲ႔ထိုး၊ ပါးစပ္ကို လက္ညႇိဳးနားမွာ ကပ္ျပီး အရည္စုပ္ပါ။ တထိုင္တည္းနဲ႔ အ၀စုပ္ပါ။ အဲဒီလို စုပ္ျပီး ၀တာနဲ႔ အိပ္ပစ္လိုက္ကြာ။ တေရးႏိုးေတာ့ မင္းရဲ႔ဆီးေၾကာႀကီးတင္းျပီး ဆီးသြားခ်င္လာလိမ့္မယ္။ ဒီအခါ ဆီးသြားလိုက္ပါ။ အဲဒီဆီးဟာ မ၀ါေတာ့ဘူး။ ျဖဴေဖြးေနတာ ေတြ႔ရလိမ့္မယ္။ ထမင္းလဲ တအားစားခ်င္လာ လိမ့္မယ္။ အဲဒါ တခါေသာက္ရံုနဲ႔ တခါတည္း ေပ်ာက္သြားတာျဖစ္တယ္။ အဲဒါ ငါ့ကိုယ္ေတြ႔ပဲ-ဟု ေျပာသြားပါသည္။

သို႔ျဖင့္ ကၽြန္ေတာ္လည္း ထန္းသီးရေအာင္ရွာျပီး တ၀စုပ္လိုက္ပါသည္။ ထန္းသီး ၉-လံုး ကုန္သြားပါသည္။ ျပီးေတာ့ အိပ္ပစ္လိုက္ပါသည္။ ကၽြန္ေတာ္ အိပ္ရာကႏိုးေတာ့ သူေျပာသလိုပင္ ဆီးေၾကာႀကီး တင္းေနသျဖင့္ အိမ္သာကို အေျပးသြားရသည္။ အိမ္သာထဲေရာက္၍ ကၽြန္ေတာ္ဆီးေတြ သြားခ်လိုက္ေသာအခါ ဆီးေတြသည္ ျဖဴေဖြးေနျပီး ဆီးကလဲ အၾကာႀကီး သြားေနသည္ကို ေတြ႔ရပါသည္။ အိမ္သာဆင္းေတာ့ မ်က္လံုးကို မွန္နဲ႔ၾကည့္ေသာအခါ မ်က္လံုးကလည္း ျဖဴေဖြးေနတာ ေတြ႔ရပါသည္။ ပါးစပ္ကလည္း အစာ အလြန္စားခ်င္လာ ပါသည္။ ကၽြန္ေတာ္ ထမင္းကို ခ်က္ခ်င္းစားပစ္လိုက္ပါသည္။ အေလးအပင္ကိုလည္း ကၽြန္ေတာ္ ခါတိုင္းလို မ,ႏိုင္လာပါသည္။

ကိုခင္ေမာင္ေသာင္းက မျပန္မီ ေျပာသြားပါေသးသည္။ ငါလဲ ငါ့သူငယ္ခ်င္းကို ငါ အသည္းေရာင္ အသား၀ါ ျဖစ္တုန္းက လုပ္ခဲ့တာ ငါ့ကိုယ္ေတြ႔ ေျပာျပတာပဲ။ ငါ့တုန္းကလဲ ထန္းသီးအရည္ကို အ၀စုပ္၊ တခါတည္း စုပ္တာနဲ႔ ေပ်ာက္လို႔ မင္းကို လာေျပာတာ၊ ငါ့တုန္းကေတာ့ ျမန္မာ့ေဆးဆရာ တေယာက္က ကုေပးတာပဲ။

အဲဒီ ျမန္မာေဆးဆရာက ေျပာတယ္၊ မင္း ထန္းတက္တဲ့မိသားစု ဖိနပ္လဲ မပါဘူး၊ ဦးထုပ္လဲ မပါဘူးကြာ၊ ေယာက္်ားက ထန္းပင္ေပၚတက္၊ ထန္းလွီးျမဴအိုးခ်ေပး၊ မိန္းမနဲ႔ ကေလးေတြက ေအာက္က ေနပူထဲမွာ ျမဴအိုးေကာက္၊ ေန႔လယ္က် ထန္းလ်က္ခ်က္ရတယ္ကြာ၊ ဆီးေရာဂါတို႔ အသည္းေရာင္ အသား၀ါ ေရာဂါတို႔ သူတို႔ျဖစ္စရာေကာင္းတာေပါ့၊ ဘာလို႔ မျဖစ္လဲဆိုေတာ့ ထန္းေရေတြ ေသာက္ၾက၊ ထန္းဦးအရည္ေတြ စုပ္ၾကဆိုေတာ့ သူတို႔မိသားစု ဘာမွ မျဖစ္ဘူးတဲ့ကြ။ ထန္းရည္တို႔ ထန္းသီးအရည္တို႔ဟာ ေဆးေတြပဲ။ မင္းတို႔သိတဲ့ မိတ္ေဆြေတြ၊ အသည္းေရာင္ အသား၀ါ ခံစားေနရတဲ့ ေ၀ဒနာရွင္ေတြကို ေျပာျပပါ။ သူတို႔လဲ သက္သက္သာသာနဲ႔ ေပ်ာက္ေတာ့ မိသားစုေတြ စိတ္ခ်မ္းသာရတာေပါ့-ဟု ျမန္မာေဆးဆရာက ေျပာျပေၾကာင္း ေျပာပါသည္။ ျမန္မာေဆးဆရာကို ေဆးနည္းေပးတဲ့အတြက္ သူက ေဆးဖိုးေပးသည္ကိုလည္း တျပားမွ လက္မခံေၾကာင္း ေျပာျပသည္။

ဤသို႔ျဖင့္ ကၽြန္ေတာ္ မႏၲေလးမွာ တာ၀န္က်ေနတုန္း ၁၉၉၀-ျပည့္ႏွစ္တြင္ မႏၲေလးမွ သာယာ၀တီသို႔ ရာထူးတက္ျပီး ေျပာင္းဖို႔အမိန္႔စာ ရရွိခဲ့ပါသည္။ ေနာက္လက္ခံမည့္သူကို ကၽြန္ေတာ္က ၇-ရက္အတြင္း လႊဲေျပာင္းေပးရမည္ျဖစ္၍ ေျမျပင္ လက္က်န္ပစၥည္းေတြကို စစ္ေဆးရပါသည္။ အခ်ိဳ႔ပစၥည္းေတြကို ခ်ိန္တြယ္ရပါသည္။ ထိုအခ်ိန္က ကၽြန္ေတာ့္လမ္းဗိုလ္မွာ ကိုဘိုစိန္ ျဖစ္ပါသည္။ ကိုဘိုစိန္ေအာက္တြင္ အငယ္တန္း အင္ဂ်င္နီယာတေယာက္ ရွိပါသည္။

ကၽြန္ေတာ္သည္ နံနက္ ၇-နာရီဆိုလွ်င္ ကိုဘိုစိန္ရွိရာသို႔ ေရာက္ရွိသြားျပီး ပစၥည္းမ်ားကို ခ်ိန္တြယ္ၾက၊ ေရတြက္ၾကနဲ႔ စာေရးေတြေရာ ကိုဘိုစိန္တို႔ပါ အလုပ္ရႈပ္ေနၾကပါသည္။ ဤသို႔ စစ္ေဆးေရတြက္ေနစဥ္တြင္ အငယ္တန္း အင္ဂ်င္နီယာကေလးသည္ ပစၥည္းမ်ား မ,ရန္ ေရွာင္ဖယ္ ေရွာင္ဖယ္ လုပ္ေနသျဖင့္ ကိုဘိုစိန္က အငယ္တန္းအင္ဂ်င္နီယာေလးအား ဆူပူႀကိမ္းေမာင္းပါသည္။

ထိုအခါ အငယ္တန္းအင္ဂ်င္နီယာကေလးက ကၽြန္ေတာ္ အသည္းေရာင္ အသား၀ါျဖစ္လို႔ ဆရာ၀န္ဆီမွာ ၂-ရက္ရွိျပီ ေဆးထိုးေနရတယ္။ ဆရာ၀န္က အသီးအႏွံနဲ႔ အခိ်ဳရည္သာ ေသာက္ပါတဲ့။ အေလးအပင္ မ,မပါနဲ႔လို႔ မွာၾကားထားလို႔ပါ-ဟူ၍ ေျပာကာ သူ႔မ်က္စိကို ျပပါသည္။ ဟုတ္ပါသည္။ မ်က္စိတခုလံုး ၀ါထိန္ေနတာ ေတြ႔ၾကရပါသည္။

ကိုဘိုစိန္၊ ဒါဟာ အသည္းေရာင္ အသား၀ါ ဟုတ္တယ္။ ကုဖို႔ရာလဲ လြယ္လြယ္ေလးပါ။ အခုအခ်ိန္မွာ ထန္းသီးေပၚေနျပီ။ ထန္းသီအရည္စုပ္ကို တထိုင္တည္းနဲ႔ အ၀ေကၽြးလိုက္ပါဗ်ာ။ အဲဒီ ထန္းသီးအရည္ ေသာက္ျပီးတာနဲ႔ ဆီး၀ါတာေရာ၊ မ်က္စိ၀ါတာပါ ခ်က္ခ်င္းေပ်ာက္သြားမယ္။ ထမင္းလဲ တန္းစားလို႔ရတယ္။ အေလးအပင္လဲ မ,လို႔ရပါမယ္။ ဒါကၽြန္ေတာ့္ကိုယ္ေတြ႔ပဲ။ ခင္ဗ်ားတပည့္အတြက္ ထန္းသီးရေအာင္ ရွာျပီး အျမန္ေကၽြးပါ-ဟု ေျပာခဲ့ပါသည္။

ေနာက္တေန႔ မနက္ ၇-နာရီတြင္ ကၽြန္ေတာ္ ကိုဘိုစိန္ အလုပ္လုပ္ေသာေနရာသို႔ ေရာက္ရွိပါသည္။ အငယ္တန္း အင္ဂ်င္နီယာကေလးသည္ သံေခြမ်ားကို မ,ျပီးေရႊ႔ေျပာင္းေနသည္ကို ေတြ႔ရသည္။ ေဟ့-ေမာင္ရင္၊ မင္းက အသည္းေရာင္ အသား၀ါရွိတဲ့သူ မ,မနဲ႔-ဟု ေျပာလိုက္သည္။ အငယ္တန္း အင္ဂ်င္နီယာကေလးက မေန႔ညက ပုသိမ္ႀကီးဘက္က အလုပ္သမားေတြ လိုက္ပို႔ရင္းနဲ႔ လမ္းေဘးမွာ မႏၲေလးကိုပို႔မဲ့ ထန္းသီးခိုင္ေတြ ေတြ႔တာနဲ႔ ဆရာ၀ယ္လာပါတယ္။ ညတြင္းခ်င္းပဲ ကၽြန္ေတာ္ ထန္းသီးရည္ေတြ အ၀စုပ္လိုက္တယ္။ စုပ္ျပီးအိပ္လိုက္တယ္။ တေရးႏိုးေတာ့ ဆီးေၾကာႀကီးတင္းေနလို႔ ဆီးသြားတယ္။ ဆီးကျဖဴေဖြးျပီး ေတာ္ေတာ္နဲ႔ မျပီးေတာ့ဘူး။ ဆီးျဖဴသလို မ်က္စိလဲ ျဖဴသြားတယ္။ ထမင္းလဲ စားလိုက္တယ္။ အခု ကၽြန္ေတာ္ အေလးအပင္လဲ မ,ႏိုင္ျပီ-ဟု ၀မ္းသာအားရ ေျပာျပ၏။

အသည္းေရာင္ အသား၀ါ ခံစားေနရသူမ်ားကို ကုိယ္ခ်င္းစာနာျပီး ကၽြန္ေတာ္၏ လက္ေတြ႔အက်ိဳးထူး ခံစားရပံု မ်ားကို တင္ျပရျခင္း ျဖစ္ပါသည္။ အခ်ိဳ႔ကလည္း ကၽြန္ေတာ္ေျပာသည္ကို လက္ေတြ႔ေတာ့ လုပ္မၾကည့္ဘဲနဲ႔ မယံုၾကပါ။ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ မသိသူေက်ာ္သြား သိသူေဖာ္စားၾကရန္သာ ျဖစ္ပါသည္။ ကၽြန္ေတာ္ကေတာ့ ဇီ၀ိတဒါနအျဖစ္ တင္ျပျခင္း ျဖစ္ပါသည္။



(ဦးတင္ေရႊ-ACE-ေဆာက္လုပ္ေရး)
( ျမတ္မဂၤလာ ၂၀၀၃-ခု ဇန္န၀ါရီ )